JBL PRX412M i PRX418S - Pasywny szerokopasmowy zestaw głośnikowy + subwoofer

Kto nie zna marki JBL? Całe pokolenia nagłaśniały imprezy „na paczkach” tej firmy. Często są już poobijane, przesiąknięte wilgocią i papierosowym dymem, ale nadal, z lepszym lub gorszym skutkiem, ogrywają sztuki. Niejednokrotnie słyszałem teksty, że jest wiele sprzętu lepszego brzmieniowo itd., ale i tak w czeluściach samochodu wiezie się poczciwe JBL-e. Dziś marka ta nie jest samodzielnym podmiotem, a częścią konceu Harman, i jej zakres działania na polu szeroko pojętego przetwarzania dźwięku jest bardzo duży. Mimo pewnej pozycji na rynku firma wciąż dba właśnie o to, aby piłka była w grze, i wprowadza nowe konstrukcje sprzętu nagłaśniającego. Jedną z nowych serii nagłośnień mobilnych, wprowadzonych przez JBL jest PRX400. Na całą serię składają się trzy pasywne zestawy dwudrożne oraz uzupełniający ich brzmienie pasywny subbas, oparty na głośniku o średnicy 18”. Satelity serii PRX400 wyposażone są w głośniki 12” oraz 15”.

PRX412M

Najmniejszy zestaw szerokopasmowy serii PRX400 nosi nazwę PRX412M, co podpowiada że jego woofer ma średnicę 12”. Obudowa zestawu wykonana jest ze sklejki lakierowanej na czay kolor lakierem o nazwie handlowej Tough Dura- Flex. Ma on gęstą chropowatą strukturę, która jest bardzo estetyczna i w kontakcie dotykowym wygląda na dość trwałą. Forma obudowy jest uniwersalna, przez co mam na myśli, że PRX412M może służyć jako typowa satelita lub odsłuch sceniczny. Głośniki zestawu zostały zabezpieczone solidną osłoną z blachy stalowej tłoczonej na kształt plastra miodu. Nic nowego – wiele konstrukcji dorobiło się takiego rozwiązania, jednak diabeł tkwi w szczegółach. Osłona satelity JBL podzielona została na dwie części. Pole przed głośnikiem niskotonowym ma większe otworki, zaś przed głośnikiem wysokotonowym mniejsze. Dodatkowo śruby mocujące osłonę zostały ukryte w przetłoczeniach blachy. Całości dopełnia estetyczne logo i proszkowy lakier w kolorze czaym. Niby nic, ale te szczegóły konstrukcji, wraz z zastosowanym lakierem obudowy, dają bardzo atrakcyjny wygląd.

Satelita wyposażona została w jeden, ale za to bardzo solidny uchwyt transportowy, który umożliwia przenoszenie jej w położeniu poziomym. Nie jest to problem, bowiem obudowa na tylnej ściance wyposażona została w gumowe podstawki (gdy pracuje jako monitor na scenie). Podobnie na ściance dolnej klasycznie zamontowano podstawki oraz podwójne gniazdo statywu o stałym kącie nachylenia.

Na mniejszej tylnej ścianie obudowy zamontowano panel z tworzywa sztucznego, na którym znajdują się dwa gniazda Speakon firmy Neutrik. Zestaw można postawić na scenie, na statywie lub ułożyć jako odsłuch sceniczny, ale można również podwiesić. W związku z tym na ściankach obudowy widać zabezpieczone śrubami otwory montażowe zawiesi.

ZAGLĄDAMY W GŁĄB

Po zdjęciu osłony głośników naszym oczom ukazują się ułomności seryjnej, jak najtańszej produkcji (Made in Mexico), bowiem wokół głośnika niskotonowego widać niedociągnięcia lakieicze, „dziko” wbity gwoździk w rogu obudowy oraz odłupaną sklejkę podczas montażu. Nie jest to nic nadzwyczajnie złego, jednak zawsze powtarzam, że produkt powinien być wykonany jak dla siebie.

PRX412M został wyposażony w dwa przetwoiki – za pasmo wysokie odpowiada driver ciśnieniowy o średnicy wylotu 1”, współpracujący z tubą o dyspersji sygnału 90 × 50 stopni. Jest to konstrukcja JBLa, wyposażona w magnes konwencjonalny. Za pasmo niskie i średnie odpowiada głośnik o średnicy 12”. Tutaj znalazłem się na rozdrożu, bowiem producent podaje, że stosuje głośnik swojej produkcji, zaś w testowanej sztuce znalazłem głośnik Eminence, z malutką, drobniutką naklejeczką. W sumie liczy się brzmienie, a nie marka, tylko po co „wprowadzać przeciwnika w błąd”, a konkretnie klienta, skoro i tak prawda prędzej czy później wyjdzie na jaw, i tylko zostanie niesmak, że ktoś nas próbuje zrobić w balona. Wracając do woofera, również jest on wyposażony w magnes ferromagnetyczny.

W przedniej płycie obudowy wykonano trzy okrągłe otwory bass-reflex, których pewną niewielką część światła przesłonięto, prawdopodobnie przez nieuwagę, matą wytłumiającą obudowę wewnątrz. Po odkręceniu głośników widać wytłumienie obudowy oraz pasywny filtr zestawu o podziale częstotliwości 2 kHz. Na płytce drukowanej filtru zamontowano zabezpieczenia żarówkowe głośnika wysokotonowego. Przewody łączące głośnik z płytką wyposażone są w osłonięte konektory, które solidnie trzymają się pinów głośników. Montaż elektryczny zestawu jest estetyczny i profesjonalny. Całość konstrukcji ocenił bym na 5- (w skali pięciostopniowej), a minus dałbym za drobne niedociągnięcia mechaniczne, których jednak nie widać gołym okiem.

SUBBAS PRX418S

to konstrukcja oparta na 18-calowym głośniku JBL Selenium. Obudowa subbasu wykonana została ze sklejki o grubości 18 milimetrów, lakierowanej na kolor czay lakierem Tough DuraFlex. Na dolnej ściance subbasu zamontowano gumowe podstawki, na góej zaś gwintowane gniazdo statywu dla satelity. Po obu stronach obudowy zamontowano solidne uchwyty transportowe. PRX418S jest konstrukcją typu bass-reflex, zaprojektowaną tak, aby jego obudowa była możliwie najmniejsza przy zastosowanym głośniku. Przednia ścianka subbasu zabezpieczona jest osłoną z blachy stalowej wykonanej i lakierowanej w takim samym stylu, jak osłona satelity. Na tylnej ściance zamontowano panel z gniazdami Speakon. Z przodu zaś, po zdjęciu osłony – oprócz oczywiście imponującego głośnika – widać zajmujący całą szerokość obudowy kanał bass-reflex. Do wykonania subbasu nie mam żadnych obiekcji.

SŁUCHAMY I MIERZYMY

Aby wykonać próby odsłuchowe oraz pomiarowe potrzebny był wzmacniacz. Do testów wykorzystałem wzmacniacz Crown XTi4002 wyposażony w procesor głośnikowy. Podział pasma pomiędzy satelitę a subbas ustawiony został zgodnie z sugestią producenta.

System złożony z zestawu PRX412M oraz subbasu PRX418S gra bardzo przyjemnie dla ucha, co podpowiada, że jego charakterystyka nie jest raczej idealnie liniowa. Z drugiej strony gra wyraziście (co jest głównie słyszalne w partiach wokalnych), a więc nie należy spodziewać się raczej podcięcia pasma prezencji (obydwa spostrzeżenia znalazły swoje odbicie w wynikach pomiarów – patrz ramka „Pomiary”). Nie odczuwa się nachalnej pracy subbasu, co powoduje, że zestawy wzajemnie się uzupełniają. Można odnieść wrażenie, że góa część pasma przenoszenia satelity jest nieco podbita, gdyż bardzo wyraźnie słychać np. „cykanie” hi-hatu czy blachy instrumentów perkusyjnych.

Testowany system dobrze znosi tak muzykę klubową, jak również przesterowane gitary. Nawet przy większych głośnościach nie słychać charakterystycznego „zapychania się” brzmienia, występującego przy słabszych zestawach głośnikowych. Odsłuch samej satelity pokazał, że ma ona wystarczający poziom niskich tonów, aby występować jako autonomiczny zestaw głośnikowy w przypadku mniejszych nagłośnień, nie wymagających „kpiącego” basu. Pomiary potwierdziły odczucia odsłuchowe. Rzeczywiście satelita PRX412M ma nieco konturowe brzmienie, bowiem z pomiarów wynika, że jej charakterystyka ma podbity zakres niskich częstotliwości od około 700 Hz w dół oraz wysokich od 5 kHz do około 14 kHz. Jeżeli chodzi o góe pasmo przenoszenia, to można przyjąć, że dla poziomu -10 dB wynosi 20 kHz, lecz trzeba zauważyć, że od około 14 kHz w górę następuje gwałtowny spadek charakterystyki. Jeżeli mówimy o dolnej granicy pasma przenoszenia, to w warunkach pomiarowych, jakie mogłem stworzyć, trudno jednoznacznie przytaczać liczby, jednak uważam, że dane producenta są jak najbardziej miarodajne i zestaw przenosi od 50 Hz (przy -10 dB). Przy pomiarach charakterystyki całego kompletu PRX widać, że subbas wzbogaca brzmienie satelity, obniżając pasmo przenoszenia kompletu do około 35 Hz (-10 dB). Pomiary poszczególnych głośników pokazały podział pasywnego filtru satelity, który znajduje się w punkcie około 2 kHz. Jeżeli rozważać kierunkową charakterystykę satelity PRX412M, to działa ona w zakresie 90 stopni w poziomie.

PODSUMOWANIE

PRX412M to satelita dysponująca mocą ciągłą równą 300 W przy ośmiu omach impedancji, zaś PRX418S to subbas dysponujący mocą ciągłą 800 W, również przy ośmiu omach. Taki zestaw z powodzeniem znajdzie zastosowanie w nagłośnieniu sali widowiskowej, klubu czy dyskoteki. System PRX może być wykorzystany jako nagłośnienie własne zespołu muzycznego. Z powodzeniem sprawdzi się zarówno jako autonomiczny zestaw nagłaśniający, jak i część większego systemu. Wykonanie zewnętrzne nie budzi żadnych zastrzeżeń, zaś przytoczone niedociągnięcia widać dopiero po rozkręceniu satelity. Kompletnie nie wpływa to na brzmienie i nie jest powiedziane, że w innych egzemplarzach będzie tak samo. Uchwyty transportowe zamontowane w obudowach są duże, wygodne i dobrze umieszczone. PRX412M to satelita o uniwersalnej konstrukcji, mogąca stać lub wisieć. Wiele punktów zaczepienia pozwala na dużą dowolność w konfigurowaniu podwieszenia. Ścięta tylna ścianka obudowy pozwala na wykorzystanie satelity również jako odsłuchu scenicznego. Z racji podbitego nieco pasma prezencji sprawdzi się jako monitor wokalny na scenie, a biorąc pod uwagę, że ma też sporo dołu (co spotęguje jeszcze efekt odbicia od powierzchni podłogi), nie pogardzą też nim i instrumentaliści (no, może dla perkusisty trzeba będzie jednak podeprzeć go subbasem).

PRX418S stanowi uzupełnienie zestawów szerokopasmowych, nie wybijając się brzmieniem. Nie ma również problemu z naturalnym balansem kompletu przy nagłośnieniu w konfiguracji wzmacniaczy ze wspólną regulacją głośności.

Dostarczony nam zestawy PRX400 marki JBL to bardzo estetyczny design oraz miłe dla ucha brzmienie. Jest to niezaprzeczalny atut tej serii wyprodukowanej w Meksyku.

Marek Kozik